« وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند ، نشانه‌ای از نشانه‌های الهی آشکار می‌شود پرسیدند : ای امیرالمومنین آن نشانه چیست؟ فرمود : زمین‌ لرزه‌ای در شام [سوریه] رخ می‌دهد
که صد هزار نفر در اثر آن هلاک می‌گردند و این را خداوند رحمتی برای م?منان و عذابی برای کافران قرار می‌دهد
وقتی آن هنگام فرا رسد نظاره‌ گر سوارانی دارای اسب‌هایی سفید و درفش‌های زرد رنگ باشید که از مغرب روی می‌آورند تا وارد شام می‌شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی‌تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می‌رسد
وقتی آن وضع پیش آمد پس بنگرید فـرو رفتن آبادی‌ ای از روستاهای دمشق را که به آن
« حرشا » می‌گویند ، در این هنگام فرزند هند جگر خوار (سفیانی) از بیابان خروج کرده
بر منبر دمشق قرار می‌گیرد، در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) باشید »

بسیجی یعنی علی(ع) که تمام وجودش وقف اسلام بود.

کاش یک شب تو برای فرجت سرور من
با دل سوخته خویش دعا می کردی
همچو باران به سر شیعه بلا می بارد
کاش می آمدی و دفع بلا می کردی
پرچم ظلم برافراشته شد در همه جا
کاش تو پرچمی از عدل بپا می کردی....
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

آقا جان،
شرمنده ایم که در فراق شما
هنوز هم نفس می کشیم،

شرمنده ایم که هنوز هم
قلب مان می تپد...

اما از خدا که پنهان نیست ،
از شما چه پنهان

این بار
صدای تپش های قلبمان
از سوریه شنیده می شود،

.
.

آقا جان نمی آیی؟...