امشب چهاردهم فروردین مصادف است باشب پرواز دخت پیام آور رحمت تا بی نهایت ملکوت. شب بارش غم و اندوه ابدی بر دل دریایی علی اعلی. آسمان هم در عزای زهرا اشکباران است و من در پیام تسلیت به دوستان عزادارم به همسویی کاینات با این ماتم جانکاه اشاره کردم.

به قلم سکینه آتشی،عضو کانون بصیرت بسیج دانشجویی استان بوشهر

لطفا به ادامه مطلب مراجعه بفرمایید

اکنون که شب از نیمه گذشته من در این یادم سکوت خانه گلی زهرا و علی با حق حق گریه کدامین یتیم شکسته شده و در این میان علی چگونه این غربت و تنهایی را تاب می آورد؟ در این اندیشه ام که وقتی مادری در جوانی از دنیا می رود سرنوشت فرزندانش چه می شود؟ امشب سالگرد یتیمی تمام مومنین عالم از ازل تا به ابد است. وای که تبعات این مصیبت عظمی تا اخر حیات بشر دامن او را گرفته و رهایش نمی سازد. امشب به سرنوشت به سیاق سال های گذشته به این فکر می کنم که چگونه مسلمین عالم با این همه افتخار و عزت در گذشته قرن هاست فراموش کرده اند الاسلام یعلوا ولایعلی علیه؟

چرا از عزت مسلمین جز درد یار ما نشانی دیده نمی شود؟ اینهمه مصیبت و ویرانی در بلاد مسلمین و حقارت آنها در مقابل غیر مسلمانان از چیست؟ چکًونه آنهمه ثروت به یغما می رود و هم کیشان من در همسایگیم شاهد این تاراجند و سران آنها آستانه بوس غارتگران نیز می باشند؟ چرا اینان تا به این پایه به ذلت تن داده اند؟ عامل اصلی این حقارت چیست؟ مگر کتاب آسمانیشان قران نیست؟ تکلیقشان با آیه لن یجعل الله الکافرین علی المومنین سبیلا چیست؟ اگر اسلام به معنای تسلیم بودن در مقابل قدرت لایزال خداست و مسلمان جز در برابر عظمت کبریایی او نباید سر تعظیم و تسلیم فرود آورد آنچه اینک و سال هاست در معرض دید جهانیان از این انسان های مدعی مسلمانی است چیست؟ نمی دانم دلیل تقارن این مصیبت با طرح این سوالات بی پاسخ در این شب ظلمانی چیست؟

اکنون که زنی میانسالم بخاطر می آورم کودکی بودم که ماجرای لشکرکشی انگلیس به جنوب وطنم و مقاومت دلیرانه رییس علی و دلیرمردان جنوبی و هجوم سربازان روسی به شمال دیارم و ایستادگی میرزاکوچک خان و یاران مجاهدش را شنیدم. با وجودی سرشار از غروری مقدس خود را در هییت سربازی تفنگ بر دوش میدیم که پابه پای آزاد مردان غیور میهن می جنگد. وقتی در اوایل نوجوانی طاغوت زمان از کشورم بیرون رانده شد و عطر شهیدان در کوچه های شهرم پیجید و میهنم فرشته ای را پذیرا شد من در کنار نام نامی او نام آوران دیگری را نیز شناختم، اندکی بعد وقتی کشورم مورد تجاوز بیگانه واقع گردید و دیدم از کودک 10ساله تا پیرمرد90ساله اسلحه بر دوش از تمامیت ارضی و استقلال وطنم دفاع کردند و پس از آن نیز در مقابل همه نیرنگ ها و دسیسه های جبهه برانداز با همه پیچیدگی های عجیبش چون سرو ایستاده و تمامی آزادگان عالم را به مقاومت در برابر تمام سیاهی ها فراخوانده است دانستم رمز این پیروزی و عزت یک چیز است.

ایمان به خدا و رسولش و پذیرش ولایت کسانی که مودت آن ها مزد رسالت رسول است. عزت مخصوص خدا و پیامبر و مومنین است و در این میان امیر همه مومنین علی است که فاطمه اش دردانه عالم خلقت و بریده از همه بدی هاست. آنانکه با ولایت علی پیرو اویند، در سایه عزت الهی عزیزند و آنانکه دست بیعت به علی ندادند و با او به عناد برخواستند و یا با او زاویه گرفتند محکوم به حقارتند. دعای پیامبر عظیم الشان از غدیر تا بلندای تاریخ بشریت و انتهای خلقت به تیر اجابت اصابت کرده، آنجاکه فرمود اللهم و ال من والاه و عاد من عاداه و انصرمن نصروخذل من خذله.
نصرت ما در نبردهای نابرابر از استجابت این خواهش عارفانه و عاشقانه رسول خداست و چگونه می توان انتظار عزتمندی داشت از مردمانی که آگاهانه به عداوت با پاره تن پیامبر برخواسته و خشم او را برافروختند. من به حکم قرآن که می فرماید: "لاینطق عن الهوی ان هو الاوحی یوحی" هر سخنی از پیامبر وحی، الهی بوده و آنجا که فرمود هر که فاطمه را خشمگین سازد خدا را خشمگین ساخته عین نزول وحی است. قومی که بواسطه ظلم بر فاطمه و غصب حق او مورد خشم خدا واقع گردید و آنانکه آگاهانه به این عداوت تداوم بخشیدند، روی عزت و عظمت نخواهند دید مگر آنکه در پاسخ به ندای وجدان تاریخ خود را در دایره ولایت الهی آخرین باز مانده وارد نمایند.

امشب اگر چه سیه پوش ماتم زهرای اطهرم لیکن دلم به نور ولایت و هدایت آسمانی کوثر الهی روشن و منور است و یقین دارم تمام مستضعفان عالم که استضعافشان نه ضعف مالیست که تهی بودن ظرف وجودشان از چشمه جوشان معرفت علوی و فاطمی است در آینده ای بس نزدیک در زیر لوای ولایت جهانی مهدی (عج) با فتح سنگرهای کلیدی جهان به وراثت زمین خواهند رسید و پرچم لااله الاالله در سرتاسر کره خاکی به اهتزاز در خواهد آمد. من این روز را نزدیک می بینم الیس الصبح بقریب؟

ساعت 3/30نیمه شب