چند روز پیش در یک خبرگزاری که چندین بار مصاحبه های دروغش داد مخاطبین را درآورده دیدم که نوشته شده بود" انصراف دهندگان از مرحله دوم هدفمندی یارانه نقدی کارتی به عنوان همیاری ملی دریافت می کنند" یعنی افراد منصرف شده از دریافت یارانه با دریافت این کارت از امتیازاتی برخوردار می شوند.
البته تا امروز هیچ مسئولی از دولت خبر اعطای این کارت را تایید و یا رد نکرده است ولی در این خصوص شاید ذکر نکاتی خالی از لطف نباشد.
نکته اول اینکه تصمیم و تلاش دولت روحانی برای کم کردن افراد یارانه بگیر تصمیم درستی است ؛ همانگونه که دولت قبل نیز تصمیم داشت که یارانه را در طبقات مختلف به صورت نا مساوی تقسیم کند که به عدالت نزدیک تر باشد. اما به دلیل اینکه امکان سنجش میزان دارایی افراد میسر نبود و شاید شیوه خود اظهاری نیز راضی کننده و معقول نبود به همین دلیل مجلس تصمیم گرفت که یارانه را در مرحله اول به همه مردم تخصیص دهند.
البته این اقدام باعث شد که این توقع برای اکثر مردم به وجود بیاید که یارانه حق مسلم آنهاست و حتما باید دریافت کنند.
ولی این روزها تبلیغ برای عدم دریافت یارانه به گونه ای شده است که تقریبا در تمامی ساعات از شبکه های مختلف صدا و سیما می توان مشاهده کرد و باید بگوییم در این روش با این گستردگی تبلیغان دولت تدبیر از آن سوی بام افتاده است.
آنچه که در ابتدای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها از آن صحبت به میان می آمد و در تبلیغات انتخاباتی دولت روحانی نیز به وفور مشاهده می شد، این بود که شان و منزلت افراد حفظ شود و کسانی که یارانه حق آنان است برای دریافت یارانه خدشه ای به آبرو و حیثیت آنها وارد نشود و برای گرفتن حقشان چهره فقیرانه از آنها به ذهن دیگران متبادر نگردد، وعده ای که دولت اصلا به آن پایبند نبوده است و متاسفانه به گونه ای عمل شده است که یارانه بگیران مانند گناهکاران جلوه داده می شوند.
حال که موضوع کارت همیاری ملی مطرح شده است این سوال به وجود می آید که آیا کسانی که یارانه می گیرند همیار ملی نیستند؟ چرا با آبروی افراد بازی می شود و منزلت افراد کوچک شمرده می شود؟ آیا فقر گناه طبقه مستضعف جامعه است؟ این عزتی بود که آقای روحانی وعده داده بود به ملت بازگرداند؟
حضرت امام خمینی (قدس سره) در سخنرانی های مختلف خود بیان داشتند که انقلاب ما، انقلاب کوخ نشینان و پا برهنگان و مستضعفان است، حال چه شده است که صاحبان اصلی این انقلاب را به سخره می گیرند و آنها برای گرفتن حق طبیعی خود باید تحقیر شوند.
نکته دیگر اینکه متاسفانه بر اثر ندانم کاری برخی از مسئولین اجرایی کشور واژه هایی خطاب به این مردم شریف به کار برده می شود که اصلا در شان آنها نبوده و بعضا حرف هایی است که ما از تریبون های غربی می شنویم. راستی آزمایی مردم شریف ایران اسلامی یکی از آنها است.
در جریان مذاکرات هسته ای، یکی از ادعاهای کشورهای غربی، پیش شرط راستی آزمایی کشور ما بود که طی این راستی آزمایی بخشی از تاسیسات هسته ای ما پلمپ شد و غرور ملی ما تا حدودی خدشه دار شد.
چندی پیش نیز، منندز رئیس کمیته روابط خارجی سنای آمریکا ادعا کرده بود اگر ما قرار است حرفهای روحانی رئیس جمهور ایران را جدی بگیریم که در داووس سوئیس گفت ایران دنبال سلاح اتمی نیست، اگر این حرف راست است، در آن صورت دولت ایران نباید هیچ مشکلی درباره راست آزمایی این ادعا داشته باشد که این راستی آزمایی با برچیدن زیرساختهای غیرقانونی هسته ای این کشور شروع می شود.
حال چه شده است که دولت تدبیر و امید که قرار بود عزت ملی مردمش را گرامی بدارد و غرور از دست رفته آنها را برگرداند، اصل برائت در اسلام را کنار گذاشته و به اصل راستی آزمایی آن هم با شیوه های غیر معقول و تا حدودی غیر ممکن و ناصحیح پرداخته است.
خط شکن