به قلم مژده خدابخشی عضو کانون بصیرت بسیج دانشجویی استان بوشهر

دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی

ماه رمضان می رود و عیدی در پیش است، عیدی که خداوند وعده داد که آن را در میان روزهای دیگر برگزیده است، وعده داد که در این روز رخصت حضور در پیشگاه سراسر عطا و بخششت را به همگان هدیه می دهد.

| + ادامه مطلب

دانشجوی دانشگاه پیام نور

الا ای مه عفو و رب و دود / چه دیر آمدی و چه رفتی تو زود!

خداحافظ ای محفل وصل یار / خداحافظ ای ماه پروردگار

خداحافظ ای از تو دل منجلی / خداحافظ ای گریه های علی (ع)

خداحافظ ای ماه بیدارها / خداحافظ ای شوق دیدارها

خداحافظ ای شمع غم خانه ها / خداحافظ ای ماه ویرانه ها

الهی به سوز درون علی (ع) / به ماه صیام و به خون علی(ع)

گناهان ما را سراسر ببخش / به احمد به حیدر به زهرا ببخش

خداحافظ ماه رمضان... خداحافظ ای ماه خوب خدا... خداحافظ ماهی که ما را میهمان خدا کردی... خداحافظ ای ماه بهار قرآن...

| + ادامه مطلب

مگر ظهورش را آرزو نمی‌کنیم؟ مگر برایش دعا نمی‌کنیم؟ پس چرا به راحتی تن به گناه می‌دهیم؟ پس چرا او و ظهورش را آرزو می‌کنیم، ولی بازهم کار خود را می‌کنیم؟ آیا غافل بودن ما با منتظر بودن ما منافات ندارد؟ به راستی چه چیزی ما را از او دور کرده است؟ خانه، زندگی، فرزند، کار، دانشگاه، پول، گناه ... فکر می‌کنیم چون دانشگاه قبول شدیم و فردا سر یک کار می‌رویم و زندگی تشکیل می‌دهیم و برای خودمان کسی می‌شویم، پس امام زمان را چه کار؟ می‌خواهد بیاید یا نیاید!

نه! این تنها یک سطحی نگری است که بیشتر افراد جامعه به آن دچار هستند. ما باید بفهمیم که او را در میان خود نداریم. ما باید بفهمیم که وجود پر برکتش در زندگی ما خالی است. باید درک کنیم که همه جهان به وجود امام معصوم پا بر جاست. باید بفهمیم که همه برکات زندگی ما از وجود و دعای ایشان است.

| + ادامه مطلب

عید فطر که می‌شود، در میان تمام سرخوشی‌هایش، این حُسن را دارد که آدم یاد روز قیامت می‌افتد. همان یوم الحسره. سی روز ماه مبارک مثل برق در قنوت‌های نماز عید از جلوی چشم آدم رد می‌شود و آدم می‌خواند:

اللّهُمَّ أَهْلَ الْکِبْریاءِ وَالْعَظَمةِ وَ أهْلَ الجُودِ وَالجَبَرُوتِ وَ أَهْلَ العَفْو وَالرَّحْمَةِ وَ أَهْلَ التَقّوی? وَالمَغْفِرَة، أَسْئَلُکَ به حقِّ هذَا الْیوَمِ الّذی جَعَلْتَهُ لِلمُسْلِمینَ عیداً وَ لِمُحَمّدٍ صَلّی اللهُ عَلیْه وَ آلِهِ ذُخْراً وَ شَرَفاَ وَ کِرامتاً وَ مَزیداً، أَن تُصَلّی عَلی? مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُدْخِلنی فی کُلِّ خَیْرٍ أَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّد وَ أَنْ تُخْرِجَنی مِنْ کُلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آل مُحَمَّدٍ، صَلَواتُکَ عَلَیُهِ وَ عَلَیْهِمْ، اللّهُمَّ إنی أَسْئَلَکَ خَیرَ ما سَئَلَکَ مِنْهُ عِبادُکَ الصّالِحُونَ وَاَعُوذُ بِکَ مِمّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُکَ الْمُخْلِصوُنَ

و اینجاست که آدمی دندان می‌گزد که کاش بیشتر بهره برده بودیم و یادمان می‌آید روزهای اول که با خود می‌گفتیم «کو تا عید فطر و کو تا شب‌های قدر و... ». باز رسیده‌ایم به نماز عید فطر. درست مثل قیامت که عمر می‌گذرد و آدم حسرت می‌خورد از کرده‌ها و نکرده‌هایش...

| + ادامه مطلب

بازیکنان بارسلونا برای دیدار از مردم ستم دیده فلسطین وارد کرانه باختری شدند و با استقبال باشکوه مردم مواجه شدند.

در این سفر که با تلاش ساندرو راسل رییس بارسلونا انجام شد همه ستاره های آبی –اناریها از جمله لیونل مسی، نیمار و آندرس اینیستا حضور داشتند.

حدود 25 هزار فلسطینی در ورزشگاه شهرک دورا جمع شده بودند تا از ستاره های آبی –اناریها که برای نخستین بار در این کشور اشغال شده حضور یافته بودند استقبال کنند. در طول راه منتهی شده به ورزشگاه هم جمعیت زیادی در حالیکه لباس بارسلونا را بر تن کرده بودند به ابراز احساسات به ستاره های محبوب خود پرداختند.

محمود عباس رییس تشکیلات خود گردان فلسطین هم در شهر بیت لحم از بازیکنان و سران بارسلونا استقبال کرد. او سفر آبی-اناریها به کرانه باختری را تاریخی توصیف کرد و آن را اقدامی مناسب و انسان دوستانه و در راستای حمایت از ورزش فلسطین دانست.

جبریل الرجوب رییس فدراسیون فوتبال فلسطین هم سفر بارسلونا به کرانه باختری را تاریخی خواند و گفت: حضور تیم بزرگی چون بارسلونا در فلسطین گویاترین دلیل و برهان بر بطلان دروغگویی های است که سران اشغالگر ترویج می دهند . حضور بارسلونا در فلسطین این فرصت را به ما می دهد تا محرومیت هایی را که با آن مواجه هستیم بیان کنیم. ورزش زبان عصر کنونی و پل ارتباط میان ملت ها است. در این فرصت بسیار مناسب از خانواده ورزش می خواهم که اسرائیل را مرحوم کنند و از هرگونه ارتباط با آن دست شویند. رژیم اشغالگر قدس با هر انسان عربی سر ناسازگاری دارد و این گویاترین برهان در قطع همکاری با آنها است. دولت اشغالگر با تمسک بستن به زور و محاصره و دیگر اقدام های ناجوانمردانه در مسیر نابودی ورزش فلسطین گام برمی دارد که این مخالف با قوانین ورزشی است.

در نهایت بازیکنان بارسلونا تمرین کوتاهی را با 40 کودک فلسطینی در ورزشگاه شهرک دورا برگزار کردند.

از آنجا که این ادعیه از زبان معصومین علیهم السلام و همچنین با الهام از آیات الهی بیان شده است،با بررسی آنها از دیدگاه آیات الهی، نکته ها و مفاهیم خواندنی و کاربردی برای سبک زندگی ما را می توان دریافت کرد.

از جمله این ادعیه،دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان است که ابن عباس از محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می کند:

«بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْکوراً وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً وعَملی فیهِ مَقْبولاً وعَیْبی فیهِ مَسْتوراً یا أسْمَعِ السّامعین:خدایا قرار بده کوشش مرا در این ماه قدردانـى شده و گناه مرا در این ماه آمرزیده و کردارم را در آن مورد قبول وعیب مرا در آن پوشیده اى شنواترین شنوایان»

در فراز اول این دعای شریف از خداوند متعال مسئلت می داریم،تا اعمال و عبادات ما را در این روز و ماه مبارک رمضان قدردانی شده قرار دهد،بدین معنا که این اعمال را بپذیرد و  مورد قبول درگاهش قرار دهد.

اما سوال مهمی که در این مسئله مطرح می شود،این است که خداوند چه اعمالی را مورد قبول قرار می دهد و چه اعمالی را نمی پذیرد ؟

| + ادامه مطلب

رمضان اسمی از اسماء الهی می باشد و نباید آن را به تنهایی ذکر کرد مثلا ً بگوییم رمضان آمد یا رفت، بلکه باید گفت ماه رمضان آمد، یعنی ماه را باید به اسم اضافه نمود. در این زمینه هشام بن سالم از حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) نقل روایت می نماید و می گوید: ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابی جعفر امام باقر (علیه السلام) بودیم، پس سخن از رمضان به میان آوردیم. امام علیه السلام فرمود: نگویید این است رمضان و نگویید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامی از اسماء الله است که نمی رود و نمی آید که شی ء زائل و نابود شدنی می رود و می آید، بلکه بگویید ماه رمضان، پس ماه را اضافه کنید در تلفظ به اسم، که اسم، اسم الله می باشد، و ماه رمضان ماهی است که قرآن در او نازل شده است و خداوند آن را «مثل» و «عید» قرار داده است همچنانکه پروردگار بزرگ، عیسی بن مریم (سلام الله علیه) را برای بنی اسرائیل مثل قرار داده است، و از حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام) روایت شده که حضرت فرمود: شما به راستی نمی دانید که رمضان چیست (و چه فضائلی در او نهفته است!)

| + ادامه مطلب

خدا را بی نهایت شاکریم که از خزانه ی موهبت و الطاف بی کران خود بر ما منت نهاد تا دگرباره بتوانیم این ماه پر برکت و پر فضیلت را درک نماییم؛ ماهی که خداوند متعال در شأن آن می فرماید: «شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن هدی لناس و بینات من الهدی و الفرقان...» (ماه رمضان (ماهی است) که در آن برای راهنمایی مردم و بیان راه روشن و هدایت و جدا ساختن حق از باطل ، قرآن نازل شده است.) و در ادامه آیه می فرماید: «فمن شهد منکم الشهر فلیصمه...» (پس هر که این ماه را دریابد، باید که در آن روزه بدارد.) این قسمت از آیه نیز تأکید بر وجوب روزه، در این ماه دارد ولی با این وجود، مریضان و مسافران را (بر اساس احکامی که در شرع مقدس موجود است) از این امر عظیم مستثنا دانسته و روزه داری را از آنان ساقط می نماید و این امر واجب را در هنگام سلامتی و فراغت از سفر بر آنان واجب نموده تا کاستی های خود را جبران نمایند؛ «و من کان منکم مریضا ً او علی سفر فعدة من ایام اخر» (وهر کس که بیمار یا در سفر باشد به همان تعداد از روزهای دیگر روزه بگیرد.) و دلیل این امر را سهل و آسان گرفتن پرورگار بر بندگانس می خواند، به طوری که در ادامه آیه می فرماید: «یرید الله بکم الیسر ولا یرید بکم العسر...» (خداوند برای شما آسانی و راحتی می خواهد و خواهان سختی برای شما نیست.) و بندگان خویش را امر به تکمیل کسری روزه هایشان می نماید؛ «ولتکملو العده...» (و باید که آن شمار (یعنی روزه هایی که به علت های ذکر شده نگرفته اید) را تکمیل کنید.) و در ادامه می فرماید: «ولتکبروالله علی ما هدیکم و لعلکم تشکرون» (و خدا را بدان سبب که راهنمایی تان کرده است، به بزرگی یاد کنید و باشد که سپاسگزار باشید.) (1)

| + ادامه مطلب

ماه مبارک رمضان، با شکوه و شوکتی شگرف، دوباره به روی مشتاقان شرافت، آغوش می ‌گشاید و با هلال محرابی ‌اش، هلهله ‌ی اهل پارسایی و پروا می‌ انگیزد و غوغای غفران و همایش هدایت می ‌آغازد و اینک با ضمیری شادمانه و نیازی عاشقانه در قدوم بهاران معنویت در این حرارت طبیعت، غنچه‌های غنوده در پرچین پرهیز می ‌افشانیم و هم آوا با مولای منتظران، خوش آمدش می ‌گوییم. شکرا که دوباره ابواب بهشت را گشودند و دریغا اگر با بال بصیرت به اوج رحمت و رهایی نرویم و از این فرصت فرید فیض، بهره‌ ور نشویم.
یک سال، با فراز و فرود بسیار، رهسپاری نمودیم و در راه روشن آیین آسمانی ‌مان گام نهادیم و در این طی طریق از ذخایر معنوی وجودمان سود جستیم و با محرک ایمان باطن به سوی اهداف الهی، قوای ظاهر خویش را به حرکت واداشتیم و اینک ماه مبارک رمضان، هنگامه ‌‌ای است که می‌ توانیم ذخایر درون را غنی سازیم و ریزش‌های نفسانی را با رویش‌‌های سبز «‌صبر» ‌و «صلوة» ‌جبران نماییم. لغزشگاه ها و کژراهه ‌ها آنگاه رخ می ‌نمایند و آدمی را به خود فرامی ‌خوانند که کاهش ذخایر نفسانی آغاز شود و توان حرکت‌ های پیش رونده از رهروان سلب گردد. گویا با تشریع روزه برای اهل ایمان، خالق یکتا اراده فرموده که هر سال با انباشت ذخایر نوین معنوی، از توان سیر و سلوک در صراط مستقیم کاسته نشده و با امداد از روشنایی روزه و نور نیایش و فروزندگی فطر، فانوس فطرت انفس، پدیدار و پایدار بماند.
روزه، آموزه‌ هایی دارد که هر کدام از آنها دریایی از معنا و معنویت را به موج وامی ‌دارد و به اوج عزت می ‌رساند. روزه، هدفداری و غایت طلبی را در انسان تقویت می‌ کند و او را به این باور می ‌رساند که برای نیل به مطلوب نباید از دشواری ‌ها و مشکل ‌ها هراسید. سطح تأمل و تحمل برای روزه‌ داران، بسیار بالاست. هدف و مقصودشان هم زیباست؛ قرب قادر متعال و ایصال به منشأ قدرت مطلق.

| + ادامه مطلب