سید صباح موسوی یکی از نیروهای قرارگاه نصرت و همرزم سردار شهید «علی هاشمی» است که خاطرات بسیاری از این سردار هور دارد. وی با یادآوری یکی از خاطراتش از شهید هاشمی اینگونه روایت می‌کند:

 شهید علی هاشمی و سید صباح موسوی

یک روز که می‌خواستیم به سپاه سوسنگرد وارد شویم، پس از پیاده شدن از ماشین، دو سه بسیجی عرب زبان که در منطقه هور فعالیت زیادی داشتند، به آقای هاشمی گفتند: «ما در خدمت اسلام و این انقلاب هستیم و در جبهه‌های جنگ حضوری فعال داریم. آیا سزاوار است که خانواده‌های ما را در کلانتری بازداشت کنند؟».

شهید هاشمی پرسیدند: «موضوع چیه؟» آنها گفتند: «ما که در منطقه هستیم، خانواده‌های‌مان در نزدیکی منطقه سابله در چادر زندگی می‌کنند. آنها برای روشنایی از تیر برق یک سیم کشیده‌اند و به همین دلیل از دادگاه سوسنگرد دستور رسیده است که خانواده‌های ما را بازداشت کنند. اگر ما جای خوبی داشتیم که مجبور نمی‌شدیم در چادر زندگی کنیم!». شهید هاشمی بعد از شنیدن صحبت‌های آنها به من گفت: «رئیس دادگاه را به سپاه سوسنگرد بیاور تا با او حرف بزنیم». | + ادامه مطلب

نویسنده کتاب «جنایات جنگی» در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و مقاومت فارس (باشگاه توانا)، اظهار داشت: «جنایت جنگی» به بررسی حملات شیمیایی عراق در جنگ با ایران، جنگ شیمیایی- میکروبی و کاربرد ناجوانمردانه این سلاح‌ها می‌پردازد که تدوین آن حداقل 5 سال زمان برده است.

وی که فرماندهی قرارگاه پدافند شیمیایی معروف به «ش م ر» را در دوران دفاع مقدس برعهده داشته است، ادامه داد: اطلاعات موجود در این کتاب، براساس شواهد و اسنادی است که در طول جنگ به‌طور روزانه دیده یا نوشته‌ام، تنظیم شده است. البته گزارش‌ تیپ‌های پدافند شیمیایی که زیرمجموعه مدیریت جنگ نوین بودند و حتی آمار بهداری ارتش و مراکز دیگر نیز در تکمیل اطلاعات نقش مؤثری داشت که تماماً با قید منبع ذکر شده است.

نیکخواه بهرامی بیان داشت: سعی‌ام براین بوده که اطلاعات گردآوری شده جامع و کامل باشد. مواردی از قبیل آمار شهدا و مصدومین، چگونگی حملات، مناطق مورد حمله واقع شده، نوع تجهیزات، هواپیما یا توپخانه‌ای که با آن بمباران انجام می‌شد، نوع گازها و بسیاری موارد دیگر در این مجموعه آورده شده است. | + ادامه مطلب

سید محمد صنیع خانی، فرزند سیدموسی، در روز پانزدهم دی ماه سال1332 در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. او در یک خانواده مذهبی رشد کرد و در دوران کودکی به همراه پدر در محافل قرآنی و مراسم مذهبی شرکت می کرد.

خانواده صنیع خانی در سال1338به تهران عزیمت کردند و در محله یخچال شوش، روبروی کوره مرکزی، ساکن شدند و پس از یکسال به نازی آباد نقل مکان نمودند.

سید محمد سال اول دبستان را در دبستان پور جوادی، در خیابان خزانه گذراند و درسال 1354 از دبیرستان الهی در رشته طبیعی دیپلم گرفت. وی که در دوران نوجوانی وارد مبارزات سیاسی علیه رژیم طاغوت شده بود، در پاییز 1357 در حال توزیع اعلامیه های امام (ره) توسط ساواک دستگیر و زندانی گردید.

سید محمد با اوج گرفتن مبارزات مردمی و بازشدن درب زندانها، همراه باسایر انقلابیون در بند آزاد شد و در تظاهرات و حرکت‌های مردمی تا طلوع فجر انقلاب اسلامی حضوری فعال یافت. | + ادامه مطلب

شهید غلامحسین صدقی که میان بچه‌ها به دایی غلام معروف بود، فرمانده یکی از دسته ها در محور نهر علی شیر بود . او با جسارت تمام به همراه نیروهای خود مشغول پاکسازی سنگرها شد.

عملیات والفجر هشت در منطقه فاو یکی از غرور آمیزترین عملیات‌های رزمندگان اسلام در برابر ارتش تا بن دندان مسلح رژیم بعث عراق بود. آنجا که غواصان ایرانی از جان خود گذشتند و از اروند خروشان عبور کردند و تعجب همه دنیا را برانگیختند. این مطلب خاطره‌ای کوتاه از همان غواصان بزرگ است.

  ساعت هشت و پانزده دقیقه شامگاه بیست بهمن سال 64 طی عملیات والفجر هشت رزمندگان گردان 410 لشکر 41 ثارالله کرمان، از سه محور نهر مجری، نهر بلامه و نهر علی‌شیر به سوی خط دشمن در آن سوی اروند حرکت کردند. تن رزمندگان را امواج اروند به این سو و آن سو می برد. باران می بارید و اروند خروشان شده بود. اما غواصان گردان حاج احمد امینی دل را به خدا سپرده و با ذکر یا زهرا(س) و یا حسین(ع)  به سوی خط دشمن شنا می کردند . | + ادامه مطلب

راننده آمبولانس لشگر ویژه شهدا گفت: زمانی که برای انتقال پیکر شهید کاوه به بالای ارتفاعات حاج عمران رفتم، آتش سنگین دشمن بر سر نیروهای ما می‌ریخت، چرا که دشمن متوجه شهادت شهید کاوه شده بود.

عبدالله یاسگر از رزمندگان لشکر ویژه شهدا است که در طول دوران خدمت سربازی‌اش در سال‌های 63 تا 65 در این لشگر حضور داشته است. وی که به عنوان راننده آمبولانس در این لشکر خدمت کرده است، خاطراتی از سردار شهید «محمود کاوه» فرمانده لشکر ویژه شهداء دارد که خواندنی است . 

سردار شهید محمود کاوه/ در تصویر شهید علی صیاد شیرازی نیز دیده می‌شود

* با گریه راننده آمبولانس شدم

 در ابتدای خدمت سربازی در تیپ مالک اشتر بودم اما با تعریف‌هایی که از شجاعت و دلیری شهید کاوه شنیده بودم موفق شدم با اصرار و گریه فراوان به عنوان راننده آمبولانس در خط مقدم وارد لشکر ویژه شهدا شوم و از نزدیک با فرمانده این لشکر آشنا شدم. | + ادامه مطلب

اونجا که می‌خوای بری اسمش سه راهی مرگه. شلمچه یعنی مرگ.

آنچه پیش روی شماست قسمت پایانی خاطرات جانباز جعفری منش است که در ادامه تعریف می کند:

  * بعد از اینکه حالم خوب شد. مجدد رفتم بسیج مرکزی ورامین. من که رفتم بقیه‌ هم روحیه گرفتند و کار دو برابر شد. دیگر کارهای تهران را هم به ما دادند. که پیگیری کنیم. مثلا سپاه محمد (ص)، سپاه زهیر و .. هشتصد هزار نفر سهمیه می‌دادند. ما باید اول با موتور می‌رفتیم ادارات و نهادها برای تبلیغ. همانجا که برای تبلیغ می‌رفتیم، تعدادی اعلام آمادگی می‌کردند.

  فرم‌ها را می‌دادیم برای ثبت نام پر می‌کردند و برای مصاحبه دوباره خودمان می‌رفتیم آنجا. یا مثلا به یک مدرسه می‌رفتیم و فرم می‌دادیم و اگر تعدادشان بالا بود مثلا سی یا چهل نفر می‌گفتیم که تشریف بیاورند بسیج مرکزی. از زمانی که سهمیه را به ما اعلام کردند ما هم مثلا یک ماه فرصت داشتیم که تعداد مورد نظر را معرفی کنیم. تبلیغات می‌کردیم و پوستر می‌زدیم و اعلام می‌کردیم که مرکز اعزام به جبهه، بسیجی، می‌پذیرد بچه‌ها واقع در آنجا کار شبانه روزی انجام می‌دادند. هر کدام با یک موتور هوندا کار می‌کردند و علاقه آنقدر بود که دوست داشتند تمام سهمیه را پر کنند. مثلا از یک سهمیه هزار و دویست نفری هزار نفر را اعزام می‌کردیم. | + ادامه مطلب

 صدای قهقه و خنده از پشت بی‌سیم بلند شد. بعد از مدتی یک نفر با بی‌سیم گفت: «داش نه دییرسن؟»، گفتم: «اوج یوز مترین فارسیسی یادیمنان چیخیب!»،‌ گفت: «چرا یادت رفته؟»، گفتم: «اگر شما اینجا بودید اسم مادرتان هم از یادتان می‌رفت!»

  شهید «مصطفی چمران» به واسطه شجاعت مثال زدنی که داشت، نیروهایی هم که جذب واحدهای تحت امرش می‌شدند، همین روحیه را داشتند. «مقصود حیدری» از همسنگران شهید چمران است که خاطرات خود را در مجموعه‌ایی با عنوان «چریک چمران» روایت می‌کند. یکی از این روایت‌ها در زیر بیان می‌شود:

با اصابت گلوله خمپاره به دیگ آبگوشت، گوشت تعدادی از رزمندگان با آن مخلوط شد و دیگر امکان جداسازی گوشت بدن شهدا مقدور نبود.

تلاش عراقی‌ها این بود که کارخانه نورد اهواز را از ما بگیرند و ما نیز اطراف کارخانه آب انداخته بودیم تا مانع پیشروی عراقی‌ها شویم. عراقی‌ها به اندازه‌ای نزدیک بودند که افراد پیاده و ماشین‌های ما را با تیر مستقیم تانک می‌زدند. آنقدر تلفات داده بودیم که اسم آن منطقه را گذاشته بودند «قتلگاه». جایی که بعدها به سه راه مقاومت مشهور شد. اوایل جنگ بود و نیروهای دیگری هم بودند که نیروهای ستاد جنگ‌های نامنظم را یاری می‌کردند. | + ادامه مطلب

همه ساله در گوشه ای از میهن اسلامی ما اجلاس با برکتی با عنوان اجلاس نماز برگزار میشود.آقای قرائتی اصرار بر این داشت که همه برای اعتلای نماز کارکنند.عکسی داشتم که گفتم شما هم از دیدنش لذت معنوی ببرید.  

شاید این جماعت جزو پیشگامان تفحص شهدا بودند. کسانی که پدرانه به دنبال کسانی می‌گشتند که اگر نگوییم از فرزندانشان برایشان عزیز تر بودند لااقل به اندازه فرزندانشان آنان را دوست داشتند. ما جوان‌ها و نوجوان‌ها به دور از هرگونه تعلقی چه دنیایی و عاطفی و یا با حداقل تعلقات قدم به جبهه گذاشتیم و قطعا درک این را نداشتیم که بین پدر و فرزند چه روابط عاطفی وجود دارد. شاید یکی ازسوال‌هایی که بعد از سال‌ها از خاتمه جنگ در ذهن خیلی از رزمنده ها وجود دارد و به عنوان یکی از خطاهای جنگ به آن مینگرند حضور افرادی است که سن و سالی از آنها گذشته بود در کسوت حمل مجروح وحمل شهداست. اما امروز ناخوداگاه به رمز آن پی می‌بریم که این پدران آب‌دیده در مواجهه با زخم خورده ها و شهیدان آسمانی فرزندان خود را می‌دیدند که خلعت شهادت به تن کرده اند و با همه وجود ، هرچند به نگاه ما ناتوان بودند خود را به آب و آتش میزدند تا آلام پدر و مادر چشم انتظاری را تسکین بخشند . | + ادامه مطلب

میراث دار فرهنگ شهادت، خانواده‌های شهدا به خصوص فرزندانشان هستند. در این میان هم آنچه که باقی خواهد ماند اسنادی است که رزمندگان به خصوص شهدا با عناوینی مانند وصیت نامه، نامه نگاری و... برای خانواده خود نوشته‌اند. این میراث مکتوب اهمیت خاصی برای آیندگان این مرز و بوم نیز دارد. آنچه پیش روی شماست متن وصیت نامه شهید محمداصغریخواه(فرمانده گردان کمیل لشکر قدس گیلان) برای پسرش سجاد نوشته است:

 وصیت به فرزندم:

فرزند دلبندم سلام

در آخرین لحظات خواستم شما را در جریان مسائل گذاشته و بدین طریق ادای وظیفه نمایم و شما را نسبت به چند نکته یادآور می‌شوم:

عزیزم هنوز 17 روز از تولدتان نگذشته بود که عازم جبهه گردیدم؛ این را می‌نویسم برای اینکه می‌دانم روزی از مادر مهربانت خواهی پرسید که آخر پدر من کجاست و می‌دانم که روزی همبازی‌هایت را در آغوش گرم پدر و مادرشان خواهی دید و بدین جهت که تو محرومی، احساس کمبودخواهی کرد و مادرت را در مقابل این سئوال قرار خواهی داد و می‌ترسم از  اینکه او جوابی برایت نداشته باشد که قانع‌تان کند.

| + ادامه مطلب

پایگاه خبری جهینه‌نیوز سوریه اعلام کرد که اخبار ضدونقیضی از سرنوشت عبدالمجید تاراهان یکی از رهبران بلندپایه حزب حاکم ترکیه منتشر شده است.

بنا بر این گزارش، دولت اردوغان نخست‌وزیر ترکیه مدعی است که وی به دست عناصر حزب کارگر کردستان (پ.ک.ک) ربوده شده است. | + ادامه مطلب