قبل از عملیات کربلای دو با حسن توی اتاق مان نشسته بودیم. بهم گفت بیا کارت دارم. رفتم و کنارش نشستم. سفارش کرد پول ها را چه جوری خرج کنم. گفت این وسایلم، این هم وصیت نامه ام.

  عملیات کربلای دو اهمیت خاصی برای رزمنده‌های لشکر قدس گیلان دارد. زیرا شهید شدن چند فرمانده گردان و ستاد باعث شد تا نام آوران بزرگ لشکر قدس اسم خود را با کربلای دو گره بزنند. یکی از این فرماندهان شهید حسن رضوان خواه، فرمانده گردان کمیل است. که در 10 شهریور 1365 به خیل یاران شهیدش پیوست.

آنچه پیش روی شماست بخشی از خاطرات سردار محمدعلی (ابراهیم) حق بین(معاون وقت گردان کمیل و فرمانده کنونی لشکر عملیاتی سپاه قدس گیلان) پیرامون آن شهید بزرگوار است: 

قبل از عملیات کربلای دو با حسن توی اتاق مان نشسته بودیم. بهم گفت بیا کارت دارم. رفتم و کنارش نشستم. سفارش کرد پول ها را چه جوری خرج کنم. گفت این وسایلم، این هم وصیت نامه ام. بعداً بده به خانواده ام. گفت و آماده شدیم برای عملیات. همه ی این ها نشانه ی این بود که حق بین! من دارم می روم؛ من اما  شنیدم و نفهمیدم؛ فقط گفتم روی چشمم، همه را انجام می دهم. | + ادامه مطلب

خبرگزاری فارس: در دوره عقدمان در دانشسرای مقدماتی تحصیل می‌کردم. مدت کمی مانده بود تا ازدواجمان. عباس به من یک پالتو پوست هدیه داد که خیلی زیبا و گران‌قیمت بود. طبیعی بود که از این هدیه خوشحال شوم اما از این کارش تعجب کردم.

به گزارش خبرنگار حماسه و مقاومت فارس (باشگاه توانا)، «صدیقه حکمت» همسر شهید «عباس بابایی» متولد 1337 است. خانم حکمت، دختر دایی شهید بابایی بوده و در سال 1354 با وی ازدواج می‌کند. در بیست و پنجمین سالگرد شهادت سرلشکر خلبان «عباس بابایی»، خبرگزاری فارس ضمن تجلیل از این همسر صبور، گفت‌وگویی با او ترتیب داد که تقدیم مخاطبان می‌شود.

* مادرم نمی‌خواست من با یک نظامی ازدواج کنم  

وقتی که عباس از من خواستگاری کرد، 15 ساله بودم و حتی به خانواده اعتراض کردم که آیا من اضافی و سر بار شما هستم که می‌خواهید مرا رد کنید؟! قلبم، عباس را با عنوان پسر عمه دوست داشت اما فکرش را نمی‌کردم که از من خواستگاری کند. بعد هم مادرم گفت: «من نمی‌خواهم دخترم را به نظامی بدهم آن هم شغل حساسی که عباس دارد، پرواز می‌کند و هر لحظه در خطر است». پدر و مادرم فرهنگی بودند. مادر می‌گفت: «حداقل دخترم باید درس را ادامه بدهد و از نظر تحصیلی بالاتر از ما باشد؛ الان برای ازدواج او زود است». تا اینکه، عباس توانست خانواده را راضی کند و به عقد هم درآمدیم. مهریه من 100 هزار تومان بود. خود عباس برای من مهریه بود و هیچ وقت مهریه‌ دیگری طلب نکردم.

| + ادامه مطلب

بعملیات والفجر هشت یکی از شگفت انگیزترین رخدادهای سال‌های دفاع مقدس بود. رزمندگانی که در مدت کوتاه آموزش تبدیل به دلیرترین غواصن دنیا شدند.

این حکایت زیبا و دلنشین بخشی از رشادت‌های آن مردان بزرگ از گردان یا رسول لشکر 25 کربلاست که برای شما انتخاب شده است:

 گردان یا رسول(ص) پیش از عملیات «والفجر 8» راهی دریای خزر شد. یک دوره‌ی فشرده‌ی آموزش غواصی را به فرمان‌دهی حاج‌بصیر، در دریای خزر گذراندیم و سپس از همان‌جا به جبهه‌ی بهمن‌شیر، دور از چشم آواکس‌ها و ماهواره‌های جاسوسی آمریکا، در روستای متروکه‌ی خسروآباد، روبه‌روی «مسجد فاو» و حاشیه‌ی نهرجاسم مستقر شدیم.

| + ادامه مطلب

الآن که این نامه را می‌نویسم ساعت 5/9 صبح در تاریخ 23/5/67 و روز اول محرم می‌باشد. هنوز از شما نامه‌ای به دستم نرسیده است و این آخرین نامه است که برایتان می‌نویسم.

مردادماه سال 67 روزهای سرنوشت ساز جنگ بود .دشمن بعثی اوایل مردادماه سال67 قصد تصرف اهواز را داشت و دو سه روز بعد هم با منافقین به طمع تصرف کرمانشاه تا تهران خیز برداشت که نفس قدسی امام عزیز آنچنان شوری دربین جوانان ایجاد کرد که دشمن را از تمامی سرزمین اسلامیمان عقب زدند و اگرنبود منع امام درخصوص تعقیب دشمن بعد از خروج از مرزهای بین المللی در عرض چند ساعت رزمندگان لشگرده سیدالشهداء(ع) خود را به بصره رسانده بودند. اما آن عزیز سفرکرده با توجه دادن رزمندگان به پذیرش قطعنامه به عنوان عهد شرعی، آن شیران مطیع و مقلد را آرام نمود. | + ادامه مطلب

روزهای اسارتی که بر «شنام» گذشت!

آخرین کسی که برادرم سفارش کرده بود به او اعتماد کنم، همشهری‌ام محمدرضا عظیمی هم آزاد شد.

  اسارت شاید تلخ ترین عاقبتی باشد برای رزمنده ای که به میدان جنگ می رود. در اسارت هر لحظه سالی می گذرد و غروب دل آدم می خواهد از سینه اش بیرون بیاید. شکنجه های روحی و روانی را هم که نادیده بگیریم دوری از خانواده بسیار سخت است. آنچه پیش روی شماست گوشه ای است از اسارت یک رزمنده که می نویسد:

  *روز بعد گروهی خبرنگار و فیلمبردار به روستای پشتیبان آمدند. قصد داشتند با اسرا مصاحبه کنند. به انتخاب کومله دو نفر برای مصاحبه دعوت شدند اما آنها تمرد کردند. بعد از تهدید و ارعاب و توضیحات فراوان کومله، آن دو نفر به نام‌های سروان حسن رضایی و محمود تبریزی گفتند که اگر وادار نشوند علیه نظام جمهوری اسلامی مطلبی بیان کنند، حاضر به مصاحبه خواهند شد. انصافا هم در طول مصاحبه کاملا بر عهد خود استوار ماندند. | + ادامه مطلب

انتقامی که بعثی‌ها از شهدای گردان حنظله گرفتند

در کانال گردان حنظله، بعثی‌ها با بلدوزرهایشان روی شهدای داخل کانال خاک ریختند و کانال را پر کردند. بعد هم روی آن را با هجم انبوهی از تله‌های انفجاری فرش کردند!

شهید آوینی با یادی از شهدای فکه در والفجر مقدماتی این گونه می‌گوید: «فکه‌ مثل‌ هیچ‌ جا نیست‌! نه‌ شلمچه‌، نه‌ ماووت‌، نه‌ سومار، نه‌ مهران‌، نه‌ طلائیه‌، فکه‌ فقط‌ فکه‌ است‌! با قتلگاه‌ و کانال‌هایش‌، با تپه‌ ماهور و دشت‌هایش‌. فکه‌ قربانگه‌ اسماعیل‌هاست‌ به‌ درگاه‌ خدای‌ مکه‌. فکه‌ را سینه‌ای‌ است‌ به‌ وسعت‌ میدان‌های‌ مین‌ِ گسترده‌ بر خاک‌. فکه‌ را دلی‌ است‌ به‌ پهنای‌ سیم‌های‌ خاردار خفته‌ در دشت». و فریادی دیگر از شهید تفحص «علی محمودوند» که سراغ شهدای فکه رفته بود:

| + ادامه مطلب

در آن دیدار، آقا با دقت کامل به حرف‌های محمود گوش می‌کردند و از نحوه توجه آقا به صحبت‌های محمود، می‌شد فهمید ایشان او را فرمانده لایقی می‌داند.

به گزارش گروه حماسه و مقاومت فارس (باشگاه توانا)، سردار شهید «محمود کاوه» سال 1340 در مشهد به دنیا آمد. او تنها پسر خانواده کاوه بود که خداوند او را بعد از مدت‌ها بعد از یک فرزند دختر، به پدر و مادرش هدیه داد. هدیه‌ای که البته خیلی زود از پدر و مادر باز ستاند.

شهید کاوه در دوران نوجوانی، مبارزات علیه رژیم شاه را آغاز کرد و بعد از پیوستن به سپاه،‌ به تیم حافظت جماران پیوست و جزو یکی از نزدیک‌‌ترین محافظان حضرت امام (ره) بود. محمود با آغاز غائله کردستان به آنجا رفت و پس از سا‌ل‌ها رشادت و دلیرمردی، در حالی که فرماندهی تیپ ویژه شهدا را بر عهده داشت،‌ در سال 65 شربت شهادت نوشید.

محمود کاوه وقتی در حاج عمران رخت شهادت می‌پوشید، 25 سال بیشتر نداشت. اینجاست که رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند "در هیچ جای دنیا افسری به این جوانی پیدا نمی‌شود که یک لشگر را اداره کند". | + ادامه مطلب

با اسماعیلی نشستیم و خیلی با حوصله تمام خشاب‌ها را پر کردیم. دمدمه‌های صبح بود که او گفت:‌ برادر مجتبی، می‌خواهم بروم جلو سر و گوشی آب بدهم. او رفت و ساعتی بعد از بچه‌های گردان انصار شنیدم برادر اسماعیلی شهید شده است.

  اوقات فراغت‌ در جبهه‌ هم به بطالت نمی‌گذشت؛ حتی از شب تا صبح. رزمنده‌ها حتی برای آن ساعات هم برنامه‌ریزی می‌کردند تا فرصتی که غیر قابل تکرار است، از دست نرود.

سردار «مجتبی عسگری» در خاطره‌ای از شهید «محمدحسین اسماعیلی» جانشین واحد پرسنلی لشکر 27 محمدرسول‌الله (ص) آخرین اوقات فراغت از رزم وی در خط مقدم را روایت می‌کند: شب شانزده به هفده تیر سال 65 بود. | + ادامه مطلب

خواب شهید هاشمی با شهادت برادرم تعبیر شد

شهید هاشمی همان موقع از خواب بیدار می‌شود. به مسئولان خط می‌گوید که سید طاهر را پیدا کنید و او را از خط برگردانید. اما تلاش‌ها به جایی نمی‌رسد و این پیام علی هاشمی به گوش کسی نمی‌رسد.

آن هنگام که مقاومت رزمندگان در کرخه کور در شرق هویزه، درخشیدن گرفت و این خاک به خون‌شان آغشته شد، آن را «کرخه نور» نامیدند. نقطه‌ای که در آن عملیات شهیدان «رجایی و باهنر» اجرا شد. عملیاتی که برای نشان دادن قدرت انقلاب اسلامی بعد از شهادت یاران امام با قوت بیشتری پیش رفت و توانستیم دشمن متجاوز را از مواضع خود عقب برانیم. | + ادامه مطلب

بگذار انقلاب به سامان برسه، با هم نان و پنیر هم می‌خوریم

مادر می‌پرسید: «پس کی می‌آیی؟ بنشینیم دور هم نان و سبزی و پنیری بخوریم؟» می‌خندید، می‌گفت «بگذار انقلاب به سامان برسه، با شما نان و پنیر و سبزی هم می‌خورم».

  در طول جنگ تحمیلی در کنار رشادت‌های رزمندگان و فرماندهان مختلف، افراد شاخصی وجود داشته‌اند که با شجاعت و تدابیر خاص خود خالق صحنه‌های بدیع در عملیات‌های مهم دفاع مقدس شده‌اند و حالا پس از گذشت سال‌ها از پایان جنگ، رشادت‌ها و خلاقیت‌های فردی و نظامی آنها مورد توجه همگان قرار دارد. یکی از این اسطوره‌ها،‌ سردار شهید «محمد بروجردی» است که خاطره‌ای از این شهید بلندآوازه را به نقل از کتاب «غریب غرب» مرور می‌کنیم: بعد از شهادت ناصر کاظمی و گنجی‌زاده و قمی، تیپ شهدا داشت از هم می‌پاشید و از طرفی ماه‌ها بود که رزمنده‌های تیپ مرخصی نرفته بودند. | + ادامه مطلب